लहानपणी दोन मुठी कोणी समोर धरल्या तर त्या मुठींमध्ये काय असेल याची उत्सुकता प्रचंड असायची. मग हळूच एक मूठ उघडून दाखवली की त्यात काहीही नसायचं. मग दुसऱ्या मुठीत काय असेल, याची उत्सुकता शिगेला पोहोचायची. मात्र ती मूठ न दाखवताच तो निघून गेला की मनात कायम सलत राहतं की काय असेल बरं त्या मुठीत. मग ती व्यक्ती जोपर्यंत भेटत नाही तोपर्यंत मनी हूरहूर कायम राहते.
माझी जगजितसिंग यांच्याविषयी जाणून घेण्याची हूरहूर अशीच त्या झाकलेल्या मुठीसारखी…
सहजपणे मी जगजितसिंग यांच्याविषयी एकदा आंतरजालावर वाचलं तेव्हा मला त्यांच्याविषयीची उत्सुकता वाढतच गेली. अनेक ठिकाणी त्यांच्याविषयीचे संदर्भ पाहत गेलो. वाचत गेलो. तेव्हा मला हळूहळू जगजिुतसिंग उकलत गेले. त्यांची गझलगायनापर्यंतची कहाणी प्रचंड संघर्षमय आहे. त्यांचे गायन क्षेत्रातील पाऊल क्रांतिकारकच म्हणावं लागेल.
दहा ऑक्टोबर रोजी त्यांची पुण्यतिथी झाली. त्याच वेळी ठरवलं, की जगजितसिंग आपणा सर्वांपर्यंत पोहोचवावा. दिवाळीनिमित्त त्यांच्याविषयीची माहिती आठ भागांत आपणासाठी घेऊन आलो आहे. २५ सप्टेंबर 2019 रोजी धनत्रयोदशीला गझल गायकीचे सम्राट जगजितसिंग यांचा जीवनसंघर्ष घेेऊन आलो आहे. यातील प्रत्येक भाग म्हणजे मोरपीस आहे. प्रत्येक भाग वाचताना तुमची उत्सुकता वाढत जाईल, यात शंका नाही. त्यांची ही प्रेरणादायी कहाणी तुम्हाला आवडली तर नक्की कमेंट करा. कदाचित अनेकांनी ही माहिती कुठे तरी वाचली असेल किंवा त्यातील काही माहितीत दुरुस्ती सुचवावीशी वाटली तर त्याचेही मोठ्या मनाने स्वागत आहे.
तर मित्रांनो,
दिवाळीनिमित्त खास तुमच्यासाठी…
जगमोहन ते जगजितसिंग : एक समृद्ध गझलप्रवास
Jagmohan to Jagjit singh (part 1) : फाटलेली तिकिटे जोडून जगजितसिंग पाहायचे सिनेमा
Jagmohan to Jagjit singh (part 2) ः ट्रेनच्या शौचालयात बसून प्रवास…
Jagmohan to Jagjit singh (part 3) : कुणासाठी त्यांनी पगडी-दाढीपासून मुक्ती घेतली?
Jagmohan to Jagjit singh (part 4) : असा मिळाला जगजितसिंग यांना पहिला ब्रेक!
Jagmohan to Jagjit singh (part 5) : भारत सरकारने जगजितसिंग यांच्या गझलगायनावर का घातली होती बंदी?
Jagmohan to Jagjit singh (part 6) : जगजितसिंग यांना 70 च्या दशकात मिळाली होती 80 हजारांची रॉयल्टी
Jagmohan to Jagjit singh (part 7) : या आघाताने जगजितसिंग कोलमडले, चित्रा निःशब्द झाल्या…
Jagmohan to Jagjit singh (part 8) : जगजितसिंग यांचे हे स्वप्न अधुरेच राहिले…
– महेश पठाडे
व्वा.. मस्त
खुप छान.
Thank you
Thank you